แต่เมื่อมีการนำเสนออาจารย์ในชั้นเรียนแล้ว นักศึกษากลับเป็นงานเพียงชิ้นเดียว อ้างยังไม่แล้วเสร็จ หรือมักกล่าวอ้างว่าก็ช่วยคิดไงครับ แม้กระทั่งตัวสินค้าก็ยังไม่มีการศึกษารายละเอียด ขนาดมิติที่แท้จริงเลย นักศึกษายังไม่ได้ทดลองกระทำหรือร่วมกันคิด แต่มักจะเน้นไปหาเนื้อหาและก็อปปี้มาใส่เป็นภาคเอกสาร โดยไม่มีการสรุปหรือแม้กระทั่งรูปสินค้าและบรรจุภัณฑ์ที่อยู่ใกล้ๆตัวก็ยังไม่ดำเนินการถ่ายภาพ หรือนำมาศึกษาวิเคราะห์ตามที่อาจารย์ได้สอนและให้ดูผลงานตัวอย่างที่อาจารย์ทำงานจริงมาให้ดู และแจ้งผ่านทั้งทางอีเมล กูเกิ้ลบัซซ์หรือ กูเกิ้ลพลัสไปแล้วก็ตาม และมิใช่เป็นส่วนน้อย แต่เป็นแทบทุกกลุ่ม ไม่เหมือนนักศึกษาปีที่แล้ว(2553)ที่ทั้งหอบหิ้วผลงานพรุงพรังมาให้อาจารย์ได้วิพากษ์วิจารณ์อย่างกระตือรือล้น และสนุกสนานได้ผลงานออกมาจนแทบจะหาที่จัดเก็บไม่ได้ และที่สำคัญคือจำนวนผู้เรียนเริ่มลดลง เพราะัเริ่มถอนวิชาและขาดเรียนเกิน 4 ครั้งจนหมดสิทธิ์สอบ ซึ่งก็น่าเสียดายเวลาที่ต้องเรียนจบช้าไปอีก 1 ปี อย่างแน่นอนหากตั้งใจมาเรียนและฝึกปฏิบัติและรู้จักรับผิดชอบตามที่อาจารย์มอบหมายงานให้และทดลองฝึกฝนตามกระบวนการที่สั่งสอนก็คงไม่เป็นเช่นนี้ สงสารผู้ปกครองจริงๆ และหากเขาดูวิดีโอคลิบที่อาจารย์หามาให้คลิกดูนี้ ก็คงจะเข้าใจยิ่งขึ้นนะครับและโอกาสหน้าก็ปรับตัวเสียใหม่นะครับ ลองคลิกดูคลิปนี้สักสองครั้งว่าเราเองเข้าใจได้ระดับใด คล้ายกับหลักการวิธีการที่อาจารย์สอนไว้หรือไม่ เพราะเหตุใด และจะลองทำตามได้ในประเด็นใดบ้าง หากได้ลองก็แสดงว่า คุณได้เริ่มคิดได้แล้ว อย่ารีรอ












